مراحل ابتلا و پیشرفت بیماری آلزایمر در تمامی مواقع به یک شکل ظاهر نمیشود. همچنین ممکن است علائم آلزایمر در بیماران، متغیر باشد اما آگاهی از علائم آن میتواند راهنما و فاکتور مفیدی برای ارائه خدمات مراقبتی و درمانی به مبتلایان باشد. بهطور خلاصه بیماران میتوانند دارای علائم زیر باشند:
بعضی از این علائم ممکن است در فرد سالمند یک حالت معمول و طبیعی باشد.
علائم بیماری آلزایمر با گذشت زمان شدیدتر میشود، اگرچه سرعت پیشرفت این بیماری در هر فرد متفاوت است اما به طور متوسط، فرد مبتلا به این بیماری چهار تا هشت سال پس از تشخیص بیماری زندگی میکند. با توجه به عوامل تاثیرگذار دیگر، این زمان ممکن است تا ۲۰ سال افزایش پیدا کند. لازم است توجه داشته باشیم که تغییرات مغز، سالها قبل از بروز هرگونه علائم این بیماری آغاز میشود.
مراحل این بیماری به سه دسته خفیف، متوسط و شدید تقسیم میشود. توجه کنیم که ممکن است قرار دادن یک فرد در یک مرحلهی خاص دشوار باشد، زیرا این مراحل ممکن است با هم همپوشانی داشته باشند.
در مراحل اولیه این بیماری، فرد ممکن است زندگی مستقل خود را داشته باشد. یعنی کارهای روزانهاش را خودش انجام دهد. با وجود این، ممکن است احساس کند در مواردی مانند به خاطر آوردن کلمات آشنا و یا مکانها و موضوعات روزمره دچار مشکل شده است. حتی اگر علائم خیلی آشکار نباشند، بخصوص در افراد سالمند، درصورتیکه توجه ما را جلب کرد باید به پزشک متخصص مراجعه کنیم تا با استفاده از ابزارهای تشخیصی، علائم را بررسی کند و بیماری را تشخیص دهد.
مرحله میانی به طور معمول طولانیترین مرحله است و میتواند سالها ادامه داشته باشد. با پیشرفت بیماری، فرد مبتلا به آلزایمر به مراقبت بیشتری نیاز دارد. در مرحله میانی این بیماری، علائم زوال عقل برجستهتر است. قهرمان ما ممکن است کلمات را درهم ادا کند، ناامید یا عصبانی شود و برخی رفتارهای عجیبی مانند امتناع از استحمام از خودش نشان دهد. آسیبی که به سلولهای عصبی مغز رسیده میتواند فرد را برای بیان افکار و انجام کارهای روزمره، دچار مشکل کند و نیاز به کمک داشته باشد. اغلب علائمی که در بالا به آنها اشاره کردیم در این مرحله دیده میشوند. در مرحله میانی، فردی که با این بیماری زندگی میکند میتواند با گرفتن کمک از دیگران در فعالیتهای روزانه مشارکت کند. اینکه بدانیم فرد توانایی انجام چه کارهایی را دارد و برای چه کارهایی نیاز به کمک دارد بسیار مهم است و این مساله اهمیت بیشتری در مراقبت از افراد سالمند دارد. از آنجا که این مرحله نیاز به مراقبتهای بیشتری دارد، اگر ما و دیگر نزدیکان نتوانیم به طور دائم از فرد بیمار مراقبت کنیم بهتر است فرد مبتلا را در یک مرکز نگهداری سالمندان قرار دهیم تا در یک محیط امن از او نگهداری شود.
در مرحله آخر بیماری، علائم زوال عقل شدید است. قهرمان ما توانایی پاسخگویی به محیط خود، ادامه گفتگو و در نهایت کنترل حرکاتش را از دست میدهد. هنوز ممکن است کلمات یا عبارات را بیان کند، اما معمولا بیمعنی هستند و برقراری ارتباط موثر برای ایشان دشوار میشود. گرچه برقراری ارتباط برای افرادی که در مراحل آخر آلزایمر هستند بسیار سخت میشود، اما هنوز هم میتوانند از تعامل به روشهای مناسب مانند گوش دادن به موسیقی آرامشبخش یا احساس آرامش از طریق لمس آرام، بهره ببرند. در این مرحله، افراد سالمند ممکن است نیازها و شرایط متفاوتی داشته باشند و در شرایطی مشابه موارد زیر قرار بگیرند:
آلزایمر در هرکدام از مراحل خود میتواند مشکلاتی را برای قهرمان زندگیمان ایجاد کند. افراد سالمند در صورت مبتلا شدن به این بیماری، با توجه به سطح توانایی جسمیشان، بیشتر تحت تاثیر قرار میگیرند. ما به عنوان فردی که از سالمند عزیزمان مراقبت میکنیم، نیاز داریم حالات رفتاری و جسمی قهرمانمان را بررسی کنیم و در صورت بروز هرکدام از علائم گفته شده، با یک پزشک متخصص مشورت کنیم. اگر میخواهید ارتباط بهتری با فرد مبتلا به آلزایمر
برقرار کنید مقاله آن را در وبسایت ایزی لایف را مطالعه کنید.
نظرات کاربران