بیماری آلزایمر نوعی اختلال پیشرونده است که باعث از بین رفتن سلولهای مغزی شده و مهمترین علت زوال عقل محسوب میشود. معمولاً علائم این بیماری به آرامی بروز کرده و با گذشت زمان شدیدتر میشود. علائم اولیه آلزایمر ممکن است فراموش کردن وقایع یا گفتگوهایی باشد که به تازگی انجام شدهاند. اما با پیشرفت این بیماری، قهرمان ما دچار اختلال شدید حافظه شده و توانایی انجام کارهای روزمره را از دست میدهد.
این بیماری بخشی طبیعی از پیری نیست. گرچه سن به عنوان تاثیرگذارترین عامل خطر شناخته شده و بیشتر افراد مبتلا به این بیماری سالمند هستند، اما ابتلا به این بیماری فقط مختص سالمندان نیست. تقریباً ۲۰۰ هزار امریکایی زیر ۶۵ سال از ابتلا به این بیماری در سن جوانی رنج میبرند (که به عنوان آلزایمر زودرس شناخته میشود).
داروهای فعلی بیماری آلزایمر ممکن است به طور موقت علائم را بهبود ببخشند یا سرعت پیشرفت بیماری را کاهش دهند. این روشهای درمانی گاهی اوقات به قهرمان ما کمک میکنند تا عملکرد روزانهی خود را به حداکثر برساند و استقلال خود را برای مدت بیشتری حفظ کند. اما باید بدانیم که درمانی برای این بیماری وجود ندارد. در مراحل پیشرفته بیماری، عوارض ناشی از دست دادن شدید عملکرد مغز، مانند کم آبی، سوء تغذیه یا عفونت منجر به مرگ میشود.
کارشناسان بر این باورند که آلزایمر نیز مانند سایر بیماریهای مزمن شایع، احتمالاً در نتیجه تعامل پیچیده بین عوامل متعدد، از جمله سن، ژنتیک، محیط، شیوه زندگی و شرایط پزشکی به وجود میآید و به این دلیل افراد سالمند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. اگرچه برخی از عوامل خطر، مانند سن یا ژنتیک قابل تغییر و کنترل نیستند، اما با کنترل برخی فاکتورهای خطر مانند فشار خون بالا معمولاً میتوان برنامههایی برای کاهش خطر و پیشگیری داشت.
همانطور که گفته شد، بسیاری از عوامل زمینهساز بیماری مانند سن و ژنتیک تحت کنترل ما نیستند، با این حال، عواملی وجود دارند که میتوانیم آنها را کنترل کنیم مثل فشار خون و قند خون. قندخون بالا یکی از عوامل ابتلا به بیماری دیابت نیز است. همچنین با اصلاح سبک زندگی و ایجاد تغییراتی در برنامه غذایی و ورزش میتوانیم قدمهای موثری در پیشگیری و کاهش اثرات جانبی این بیماری برداریم.
عواملی چون بیماریهای قلبی عروقی، کلسترول بالا، فشار خون بالا و دیابت میتوانند خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهند. بیشتر این بیماریها در افراد سالمند شایعتر است. مطالعات کالبد شکافی نشان دادهاند که حدود ۸۰ درصد از افراد مبتلا به آلزایمر دارای سابقهی بیماری قلبی عروقی بودند.
فعالیت بدنی منظم ممکن است یک استراتژی مفید برای کاهش خطر ابتلا به آلزایمر و مشکلات قلبی عروقی باشد. ورزش با افزایش جریان خون و اکسیژن در مغز به طور مستقیم سلولهای مغزی ما را تقویت میکند. به طور کلی یک برنامه ورزشی مناسب که توسط پزشک تایید شده باشد میتواند بخش مهمی از برنامه¬ی حفظ سلامتی ما باشد. همچنین ورزشهای سبک برای افراد سالمند میتواند خطر ابتلا به بیماریهای دیگر را نیز کاهش دهد.
علاوه بر این، شواهد موجود نشان میدهند که تغذیه سالم میتواند به حفاظت از سلولهای مغزی کمک کند. تغذیه مناسب برای قلب شامل برنامهای است که مصرف قند و چربیهای اشباع را کاهش دهد و دارای مقدار مناسبی میوه و سبزیجات تازه و غلات کامل باشد.
تعدادی از مطالعات نشان دادهاند که حفظ ارتباطات اجتماعی قوی و فعال بودن ذهن با افزایش سن، خطر بروز زوال عقل و آلزایمر را کاهش میدهد. البته دلایل این ارتباط هنوز روشن نیست، اما ممکن است ناشی از مکانیسمهایی باشد که از طریق آنها تحریک اجتماعی و روانی باعث تقویت ارتباط بین سلولهای عصبی در مغز میشود.
به نظر میرسد بین خطر ابتلا به آلزایمر و ضربه جدی به سر رابطه مستقیم وجود دارد، به ویژه هنگامی که آسیب منجر به از دست دادن هوشیاری شود. با محافظت از سر خود میتوانیم خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهیم. به این منظور باید هنگام رانندگی کمربند ایمنی را ببندیم، هنگام شرکت در ورزش از کلاه ایمنی استفاده کنیم و در جاهای خیس و خطرناک مراقب لیز خوردن فرد سالمند و زمین خوردن و سقوط آنها باشیم.
آلزایمر روشهای پیشگیری زیادی دارد که میتوانیم با رعایت کردن آنها از قهرمان زندگیمان درمقابل خطرات مراقبت کنیم. ممکن است قهرمان ما، رفتارهایی نشان دهد که دلیل قطعی بر مبتلا بودن به این بیماری نیست. پیشنهاد میشود یک پزشک متخصص در دورههای زمانی منظم، فرد سالمند را معاینه کند تا درصورت بروز بیماری بتوانیم زودتر روند درمان و کاهش پیشرفت بیماری را شروع کنیم. برای آنکه با مراحل پیشرفت بیماری آلزایمر در سالمندان آشنا شوید این مقاله را در وبسایت ایزی لایف مطالعه کنید.
نظرات کاربران
الهه
سلام و درورد، مادر بنده حدود ۲ سال هست که به بیماری آلزایمر مبتلا شدند و اخیرا بیاختیاری ادرار هم به سختیهای بیماریشان اضافه شده. متاسفانه یا خوشبختانه، بنده اطلاعات دقیقی از شیوه درست استفاده از پوشینه بزرگسالان نداشتم. مطالب وب سایت شما را مطالعه کردم که بسیار کمک کننده بود فقط یک سوالی دارم که پاسخش را پیدا نکردم. آیا زمان مشخصی برای عوض کردن پوشینه وجود دارد؟ هر چند ساعت یکبار باید تعویض پوشینه انجام شود؟
ایزی لایف
همراه عزیز سلام، بسیار خوشحالیم که مطالب سایت برای شما مفید بوده، برای بزرگسالان مبتلا به بیاختیاری ادرار بسته به شرایط قهرمان زندگی تعویض پوشینه ۸-۵ بار در روز میتواند انجام شود. البته در صورت بیاختیاری مدفوع، پوشینه آلوده باید بلافاصله بعد از بیاختیاری تعویض شود.